Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Onopordum acanthium & Puccinellia festuciformis

fotò
fotò
Cardoun-dis-ase

Onopordum acanthium

Asteraceae Compositeae

Àutri noum : Gros-cardoun, Acantin, Gafo-l'ase, Babis.

Noms en français : Chardon aux ânes, Onopordon à feuilles d'acanthe.

Descripcioun :
Gros cardoun espinous que se rescontro dins o en ribo de champ, en port en pinceloun (courimbo) emé de tijo bourdado d'alo espinouso. Li flour coumpausado soun souleto au bout di ramo. Li cardoun dóu gènre Onopordon an ges d'escaumo dins la flour. Lou cardoun-dis-ase se destrìo dis àutri Onopordon qu'a de bratèio estrecho de 1 à 2 mm.

Usanço :
Li cor di flour coumpausado soun manjadis, coume pèr li cachofle e lis àutri cardoun, avans la flouresoun (èron manja en Savòio au siècle XIXen) ; li racino peréu, pamens bèn faire couire pèr leva l'amarun. Mèfi pamens, lis akène (fru) soun empouisouna (alcalouïde).

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Onopordum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositeae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 25 à 40 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Camin - Escoumbre e proche dis oustau - Jaisso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Onopordum acanthium L., 1753

fotò
fotò
Glicerìo

Puccinellia festuciformis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Glycérie.

Descripcioun :
La glicerìo, Puccinellia festuciformis, trachis dins la sansouiro e àutri relarg sala. Fai un pau pensa à uno petugo emé sis espigueto de de 5 à 10 mm (mai eici li lemma soun membranouso e gaire pounchudo). D'efèt, fai de grand brout acoulouri de vióulet (glumo e lemma roso-vióuleto e bourdado de blanc). La fueio d'en aut èi proun longo e enguèno la baso de l'enflourejado ; aquelo fai de 10 à 30 cm. La subsp. presentado eici, ié dison festuciformis (glumo d'en bas > 2,2 mm e d'en aut >3 mm emé d'antèro longo - > 1,7 mm).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 40 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Puccinellia
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 30 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : NaCl
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Sansouiro - Palun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Puccinellia festuciformis (Host) Parl., 1850

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
CC
ges
RR
C
ges
ges
ges

Onopordum acanthium & Puccinellia festuciformis

C
R
CC
R
RR
C
RR
R

Coumpara Cardoun-dis-ase emé uno autro planto

fotò

Coumpara Glicerìo emé uno autro planto

fotò